رابطه زناشویی و ارتباطات جنسی از جمله بخش‌های لذت بخش زندگی هستند. این نوع از رابطه کمک می‌کند که استرس، اضطراب و علائم افسردگی و روان رنجوری در افراد کاهش یابد و در عوض شادی، تسکین درد و بهبود سیستم ایمنی رقم بخورد. خطر ابتلا به سرطان پروستات و بیماری‌هایی چون آلزایمر با فعالیت جنسی کم می‌شوند و همچنین علائم میان سالی کاهش می‌یابند.
اما این نوع از فعالیت انسانی، می‌تواند خطرناک نیز باشد و مشکلات بسیاری را پدید آورد. بیماری‌های آمیزشی این رابطه را به مخاطره می‌اندازند و به خصوص برای خانم‌ها دردسر زیادی ایجاد می‌کنند. اگر هنوز این بیماری‌ها را نمی‌شناسید اشکالی ندارد، ما اینجاییم که اکثر آن‌ها را به شما معرفی کنیم و شرح مفصلی بر بیماری‌های آمیزشی که کمتر آموزشی درباره آن داده می‌شود داشته باشیم.
تعریف بیماری‌های آمیزشی
هر نوع از بیماری و عفونت که در نتیجه مقاربت جنسی با فرد آلوده و یا از طریق مادر آلوده به کودک انتقال داده شود، در دسته بیماری‌های آمیزشی قرار می‌گیرد. در واقع این دسته از بیماری‌ها از طریق انواع روش‌های آمیزش دهانی، مهبلی و مقعدی انتقال پیدا می‌کنند. البته برخی از این بیماری‌ها از روش‌های غیر جنسی نیز منتقل می‌شوند. سوزن مشترک در معتادان به مواد مخدر تزریقی مثال خوبی برای مورد است. زایمان و شیردهی نیز خطر انتقال بیماری‌های آمیزشی از فرد آلوده به کودک را افزایش می‌دهند.
علائم و نشانه‌های برخی از این موارد بارز اند ولی اکثر آن‌ها حالتی نهفته دارند و به همین خاطر انتقال یا پیشرفتشان آسان‌تر است. درد، زخم و ترشحات زیاد از جمله نشانه‌های احتمالی این بیماری‌ها هستند. تعدادی از بیماری‌های آمیزشی قابل درمـان بـوده و بـرخـی دیـگـر درمـان نـاپـذیـرند و در بهترین حالت ممکن کنترل می‌شوند.
متاسفانه آموزش‌ها و امکانات درستی در رابطه با بیماری‌های آمیزشی در دسترس نیستند و اگر هم باشند مخصوص قشری خاص بوده و اکثر افراد جامعه از آن بی‌بهره اند. اگر آموزش و امکانات بیشتر بود این حد از افزایش بیماری‌های آمیزشی را شاهد نبودیم. البته که درمان‌های گران قیمت و یا غیرممکن کار را برای ما سخت‌تر کرده اند و سدی دیگر برای ما ایجاد می‌کنند.
انواع بیماری‌های آمیزشی
بیماری‌های آمیزشی بی‌شمار بوده و به طرق مختلفی قابل دسته بندی اند. اولا که جدای از آسیب‌های جسمی، این نوع از رابطه می‌تواند فرد را دچار آسیب‌های مخرب روانی کند. اعتیاد جنسی و وسواس‌های مربوط به رابطه جزو این دسته اند. حال آن که موضوع اصلی مقاله ما بر بیماری‌های آمیزشی و جسمی تمرکز دارند. انواع بیماری‌های آمیزشی به صورت زیر دسته بندی می‌شوند:
عفونت‌های باکتریایی
سوزاک
سوزاک، از جمله بیماری‌های آمیزشی عفونی قابل درمان بوده و از طریق تماس جنسی منتقل می‌گردد. این تماس می‌تواند دهانی، مهبلی و یا مقعدی باشد و همچنین از طریق مادر آلوده به فرزند در هنگام بارداری و شیردهی منتقل شود.
باکتری ایجاد کننده سوزاک می‌تواند مجاری تناسلی، دهان و رکتوم را در هر دو جنس درگیر کند. اما سوزاک در خانم‌ها و آقایان اثر متفاوتی دارد. بانوان اکثرا بدون علامت هستند و ممکن است ترشحات مهبلی بیشتری داشته باشند. به جز افزایش ترشحات، سوزش به هنگام خروج ادرار، تکرر ادرار، گلودرد، درد هنگام مقاربت، درد تیز در پایین شکم، تب و خون‌ریزی‌های سنگین و نامرتب قاعدگی هم می‌توانند علائم ابتلا به این بیماری را تشکیل دهند. در این صورت مجرای تناسلی، مجرای خروجی مثانه و گردن رحم فرد مبتلا آلوده‌کننده است. عفونت‌های باکتریایی این ناحیه لزوما باید توسط پزشک تشخیص داده شوند و با معاینه‌های مکرر و مرتب تایید گردند.
علائم سوزاک در زنان معمولا خفیف بوده یا شبیه علائم سایر عفونت‌های باکتریایی هستند؛ عفونت‌های قارچی نیز چنین حالتی دارند و به همین خاطر است که به لزوم مراجعه به پزشک تاکید می‌شود. همچنین کاندوم به راحتی از انتقال این بیماری جلوگیری می‌کند. مردان مبتلا به سوزاک مجرای ادراری آلوده دارند. این عفونت همچنین می‌تواند راست روده، مقعد، گلو و لگن را نیز آلوده کند. در موارد نادر چشم نیز درگیر این مریضی می‌شود. علائم این بیماری آمیزشی در مردان ترشحات غیر طبیعی از آلت مردانه و درد و سوزش به هنگام ادرار هستند؛ البته اکثر مردها مانند زنان علائمی ندارند و از بیماری خود بی‌خبر اند. علائم مردها در زنان بیشتر و واضح‌تر بوده و سوزاک در آن‌ها راحت‌تر تشخیص داده می‌شود.
علاوه بر استفاده از کاندوم، سعی کنید شریک ثابتی داشته باشید و فرد مورد نظر را به گونه‌ای انتخاب کنید که او هم شریک دیگری نداشته باشد.
اگر از بیماری خود آگاه هستید، تا درمان کامل، خود را از داشتن رابطه منع کنید.
سفلیس
سفلیس یکی از بیماری‌های آمیزشی عفونی و باکتریایی است که می‌تواند خطرناک باشد و علاوه بر داشتن علائم دردناک، فرد را تا سال‌ها درگیر خود کند. پایداری یا قابل درمان بودن این بیماری بسته به شدت و زمان شروع درمان آن دارد. علائم سفلیس متنوع اند و باکتری زاینده آن از طریق ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی و لمس قسمت‌های عفونی منتقل می‌شود. مادر آلوده نیز می‌تواند فرزند خود را بیمار کند و سبب گسترش سفلیس شود. خطرناک بودن این بیماری در این جا برای ما ترسناک می‌شود که می‌فهمیم عدم درمان آن باعث مرگ است. زخم‌های شدید گرد و بدون درد از جمله علائم این مورد از بیماری‌های آمیزشی می‌باشند.
کلامیدیا یا تراکوماتیس
کلامیدیا، از جمله بیماری‌های آمیزشی باکتریایی دیگری است که از طریق رابطه دهانی، مهبلی و مقعدی انتقال داده می‌شود و روی زنان و مردان اثر می‌گذارد. این بیماری قابل درمان است. مردان می‌توانند در مجرای ادرار، گلو یا رکتوم به این عفونت مبتلا شوند و زنان ممکن است در مقعد، دهانه‌ی رحم یا گلو این عفونت را تجربه کنند. مادران آلوده ناقل این بیماری اند و آن را به فرزند خود منتقل می‌کنند.
علائم کلامیدیا در زنان احساس سوزش موقع ادرار، ترشحات غیر طبیعی از واژن، گلودرد، تهوع، تب، درد در ناحیه شکم و درد در هنگام مقاربت هستند. مردان مبتلا نیز در هنگام ادرار دچار درد و سوزش می‌شوند و ترشحات آلتی و گلودرد را تجربه می‌کنند.
استفاده از کاندوم سبب جلوگیری از انتقال این بیماری می‌شود.
شانکروئید
در کل بیماری آمیزشی‌های کمتر شناخته شده اند، اما شانکروئید از بقیه ناشناخته‌تر است. شانکروئید از طریق باکتری و طی ارتباط از راه دهان، مقعد یا واژن منتقل می‌شود. تماس پوست به پوست نیز می‌تواند افراد سالم را به شانکروئید مبتلا سازد و آنان را دچار مشکل کند. گسترش شانکروئید بیشتر در کشورهای در حال توسعه و مناطق گرمسیری است. علائم آن ابتدا به شکل جوش التهابی کوچکی بوده که رفته رفته به زخم تبدیل می‌شود. این زخم نرم و دردناک است و ممکن است در مردان و زنان به وجود بیاید؛ هر چند در مردها رایج‌تر و بیشتر است.
مردان آلوده به شانکروئید، برآمدگی‌های کوچک قرمزی بر روی آلت تناسلی خود و سپس زخم‌های باز و آزاردهنده را تجربه می‌کنند. آلت تناسلی مردها و کیسه بیضه‌هایشان در معرض این زخم‌ها قرار دارد. عفونت زنان با شانکروئید چندین برآمدگی در بین سوراخ مقعد و لبه‌ی واژن یا بین لبه‌ی واژن و ران‌ها پدید می‌آورد و پس از باز شدن این برآمدگی‌ها فرد را به خصوص در هنگام ادرار دچار درد و سوزش می‌کند.
عفونت‌های ویروسی
HPV ، زگیل تناسلی یا ویروس پاپیلوم انسانی
پاپیلوم انسانی، از شایع‌ترین و خطرناک‌ترین ویروس‌ها و بیماری‌های آمیزشی است که طی مقاربت منتقل می‌شود. تماس مستقیم بین پوست افراد باعث انتقال این نوع از بیماری‌های آمیزشی شده و نکته ترسناک در رابطه با آن این است که با کاندوم از آن پیشگیری نمی‌شود. افراد مبتلا به پاپیلوم انسانی معمولا از آن بی‌خبر اند و این ویروس علائم خود را در بدنشان نشان نمی‌دهد. HPV بیش از صد نوع دارد و در حالات وخیم خود می‌تواند منجر به سرطان شود.
علائم مشهود پاپیلوم انسانی در صورت بروز شامل زگیل‌هایی در ناحیه تناسلی و یا دیگر نقاط بدن هستند. HPV در زنان بیشتر روی مهبل ظاهر می‌گردند و می‌توانند روی دهانه رحم، اطراف مقعد و داخل واژن نیز باشند. مردها این عارضه را روی آلت، بیضه و یا کنار مقعد تجربه می‌کنند. زگیل تناسلی می‌تواند باعث خارش شود اما درد ندارد.
علاوه بر ناحیه تناسلی، این زگیل‌ها در دست و انگشتان آن، کف پا، ناحیه ریش مردان و پای زنان خود را نشان می‌دهند.
شاید فکر کنید خطرناک ترین نوع بیماری‌های آمیزشی ایدز است اما باید بگوییم که این تصوری غلط بوده و ایدز اکنون کاملا قابل کنترل است؛ در حالی که پاپیلوم انسانی می‌تواند فرد را به کام مرگ بکشاند و به سرطان‌های مختلف دچار کند. سرطان گردن رحم و سرطان دهانه رحم رایج‌ترین این سرطان‌ها هستند و حیات زنان را مورد تهدید قرار می‌دهند.
متاسفانه زگیل تناسلی درمان ندارد و تنها قابل پیشگیری است. همه افراد و به ویژه خانم‌ها باید واکسن HPV بزنند و در همه معاینات خود این بیماری را مورد بررسی قرار دهند. HPV با تقویت سیستم ایمنی بدن تضعیف شده و کنترل می‌شود.
HSV یا تبخال تناسلی
تبخال تناسلی دو نوع دارد و با دو ویروس جداگانه ایجاد می‌شود. نوع اول دهان افراد را به تبخال مبتلا و نوع دوم دقیقا ناحیه تناسلی را مورد حمله قرار می‌دهد. تماس جنسی به هر طریقی تبخال تناسلی را منتقل می‌کند و کاندوم نیز جلوی این ویروس را به طور کامل نمی‌گیرد؛ البته استفاده از کاندوم درصد احتمال آن را کم کرده و به نوعی کمک کننده است.
تبخال تناسلی درمان ندارد و تنها قابل کنترل است.
HIV ، ایدز یا ویروس نقص ایمنی انسانی
این ویروس در بیماری‌های آمیزشی به نوعی خطرناک‌ترین بیماری‌های آمیزشی به حساب آمده و در حالتی که به ایدز منجر شود می‌تواند کشنده باشد. ویروس HIV از طریق انواع روابط مقاربتی و انتقال خون منتقل شده و دوره نهان دارد. این به معنی این است که دوران نهفتگی ویروس می‌تواند افراد بسیار زیادی را درگیر آن کند و ایدز، بیشتر و بیشتر شود. البته این ویروس همیشه منجر به ایدز نمی‌شود و ایدز حالت پیشرفته و خطرناک‌ترین بیماری به وجود آمده توسط این ویروس است. مادر آلوده فرزندی آلوده خواهد داشت و وی را مبتلا خواهد کرد.
درمان ایدز غیر ممکن است اما خوشبختانه، با پیشرفت علم و آگاهی در این باره کنترل آن ممکن بوده و البته با روش‌های گران قیمت، زندگی فرد آسان می‌شود. هیچ گونه خطر انتقال ویروس از طریق مدفوع، ترشحات بینی، بزاق، خلط، عرق، اشک، ادرار، یا استفراغ وجود ندارد؛ مگر اینکه با خون آلوده شده باشند.
راه‌های بسیاری برای مقابله با ایدز و یا کنترل آن وجود دارند، که خود متنی بلند بالا و جداگانه را می‌طلبد. همین کافی است که بدانید باید از آن پیشگیری کنید و رفتارهای پرخطر شما می‌توانند مرگ و بیماری‌های شدیدی را باعث شوند.
HBV یا هپاتیت B
هپاتیت B از طریق انتقال مایعاتی چون خون، مایع منی و ترشحات واژینال از بدن فرد آلوده به فرد سالم داده می‌شود. روابط پرخطر و بدون مراقبت می‌توانند این نوع از بیماری‌های آمیزشی کشنده را به آسانی منتقل کنند و همچنین سرنگ مشترک در افراد معتاد باعث گسترش هپاتیت B است. توسعه بیماری، چه در نوع حاد و چه در نوع مزمن، با استفراغ، زردی پوست، خستگی، ادرار تیره و درد شکم همراه است. این نشانه‌ها اغلب یکی دو هفته ادامه می‌یابند و به ندرت پیش می‌آید که این عفونت اولیه سبب مرگ بیمار شود. در حالات دیگر، این بیماری نهان است و علائمی ندارد.
هپاتیت B می‌تواند باعث سرطان کبد و مریضی سیروز شود.
هپاتیت B به سختی درمان می‌شود و در مواردی غیر قابل درمان است.
عفونت‌های تک یاخته‌ای
تریکومونیازس
تریکومونیازس جزو بیماری‌های آمیزشی انگلی است که در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود. این بیماری اغلب علائم و نشانه اولیه ندارد و اگر داشته باشد به صورتی واضح خود را نشان می‌دهد. زنان مبتلا به آن، بوی بد واژن، ادرار دردناک، خارش واژن و نواحی اطراف آن، ترشحات خاکستری، زرد و سبز از واژن و درد و ناراحتی طی رابطه را تجربه می‌کنند؛ هر چند می‌توانند به شکلی نهفته ناقل تریکومونیازیس باشند و از آن خبر نداشته باشند. کاندوم از انتقال این انگل جلوگیری نمی‌کند و تنها احتمال آن را کاهش می‌دهد.
این بیماری قابل درمان است.
عفونت‌های قارچی
تینیا کروریس
نوعی عفونت قارچی است که می‌تواند ناحیه تناسلی را درگیر خود کند. این بیماری به راحتی قابل درمان است و کاندوم از انتقال آن جلوگیری می‌کند.
عوامل انگلی
شپش و جرب
هر دو از طریق مو و پوست ناحیه تناسلی منتقل شده و ربطی به آمیزش و روند آن ندارند. اما در هر حال ما داشتن آن‌ها جزو بیماری‌های آمیزشی به حشاب می‌آوریم.
در پایان
بیماری‌های آمیزشی قابل شمارش نیستند و آن چه گفته شد، نام تعداد زیادی از ویروس‌ها و بیماری‌ها را دربرمی‌گیرد. هر کدام از بیماری‌ها نماینده چندید بیماری است و می‌تواند شدت کم یا زیادی داشته باشد. به همین علت باید رفتارهای پر خطر خود را کاهش دهیم و مدام خود را چکاب کنیم. استفاده از کاندوم با کیفیت تنها یک بخش ماجرا است. مراجعه به پزشک و انجام تست STD و همچنین واکسن زدن از شما در برابر بیماری‌های جنسی مراقبت می‌کند؛ اما بازهم سبک زندگی از همه چیز مهم‌تر است. مراقب خود و همسرتان باشید و بهداشت را جدی بگیرید. بیماری یکی از شما دو نفر بر دیگری اثر گذاشته و همان طور که خواندیم تاثیر بیماری‌های آمیزشی بر زن و مرد متفاوت است.
از محصولات خوب و مطمئنی مانند کاندوم خاردار کدکس مدل Big Dots استفاده کنید. استفاده از کاندوم نه تنها خطر ابتلا به بیماری‌های آمیزشی را کم می‌کند، بلکه لذت رابطه را افزایش می‌دهد. پس حسابی از خودتان مواظبت کنید.
